[CR] สะพายกระเป๋าไปกาญฯ

Δ เล่าประสบการณ์กับการไปเที่ยวครั้งแรกในชีวิต. [ไม่ค่อยได้ถ่ายรูป....ถ่ายก็ไม่ค่อยสวย....แต่อยากเล่าเรื่องราว......]
ช่วงมรสุมสอบไฟนอลที่จบลง กับการโต้รุ้งวันสอบวันสุดท้าย กับเงินในกระเป๋าที่จำกัด ตั้งใจทีแรกว่าจะไปเที่ยวกับเพื่อนที่กรุงเทพฯแต่ตีหนึ่งเพื่อนแชทมาบอกติดเรียน...โอ๊ยยยทำไงดี อยากไปเที่ยวเพราะปิดเทอมแล้วเป็นความตั้งใจที่แน่วแน่มาก ตั้งใจตั้งแต่ก่อนสอบเลยว่าจะไปเที่ยวให้ได้ แต่เพื่อนไม่ว่างเลยเพื่อนในเมทก็กลับบ้าน..เอาแล้วไงรู้สึกเคว้งคว้างเลยทีเดียว ......เอองั้นไปก็ได้ เพื่อนก็แซวเดี๋ยวโดนฉุดหรอก...แต่เอิ่มเรามีหน้าตาเป็นอาวุธโจรขโมยคงไม่กล้า555555  ตัดสินใจเด็ดขาดไปคนเดียวนี่แหละไม่เป็นภาระใคร(เพราะไม่รู้จักใครด้วย) แพ็คกระเป๋าใบเดียวแต่ใบใหญ่และหนักมากกกกกโน๊ตบุ๊คอีกเครื่องไป เสื้อผ้าหน้าผมไม่ต้องห่วงมีแตะ1คู่และชุดบอลไป เพื่อนบอกเอาจริงอ่ะ เราไปแบบชิวจริงๆ  แพ็คของเสร็จ..อ้าวที่พักล่ะไม่อยากนอนข้างถนนเด้อ...กูเกิ้ลช่วยคุณได้อันดับแรกต้องรู้ก่อนว่าจะไปไหน เราหาข้อมูลที่เที่ยวจ.กาญฯไว้แล้วอยากไปสังขละบุรีแต่ว่า...โหยยยยยนี่นั่งรถออกนอกประเทศหรือนี่ไกลไปๆเอาไว้ครั้งหน้าถ้ามีเงินและเวลาจะไปเยี่ยมเยือน ดูไปเรื่อยๆงั้นอยู่ในเมืองไปก่อนล่ะกัน แต่ก้ออยากไปเล่นน้ำตก(เดี๋ยวหาทางไปเอาข้างหน้าล่ะกัน) เสริชหาที่พักเรากะเอาใกล้ๆท่ารถหน่อยจะได้ไม่ต้องเดินทางๆไกล เข้าbooking ที่พักคืนละ250บาทน่าสนเน๊อะเลยไปทำการจอง.....เท่านั้นแหละกรอกหมายเลขบัตรเครดิต...อื้มหืมไม่มีจ้าในatmยังไม่ค่อยจะมีจะให้มีบัตรเครดิต....ล่าก่อน...เลยไปหาอีกที่คืนละ500(แอบแพงนะ)เพราะเราไปคนเดียว จะคุ้มไหมว่ะ เรากะพัก2คืนเลย อ่านรายละเอียดก้อโอเคนะมีรถมารับไม่ไกลท่ารถอยู่ในเมือง และด้วยความที่ตี3แล้วยังหาที่พักไม่ได้เอาที่พักนี้แหละ เป็นไงเป็นกัน กดยืนยันอะไรเสร็จเรียบร้อย ดีที่นี่ไม่ต้องใช้บัตรเครดิตไม่ต้องโอนเงินล่วงหน้า ซึ่งโอเคสำหรับเรา จองที่พักแล้วเก็บของแล้ว ก็โต้รุ่งดูหนังกับเพื่อนยาวไปๆๆ.......
เช้า9พค 6โมงเช้าเตรียมตัวออกเดินทาง ตื่นเต้นมากกกกใจนี่เต้นเป็นจังหวะแรปได้แล้วล่ะ หันไปมองเพื่อน....นางๆทั้งหลายยังนอนอยู่บนที่นอน55555สภาพหลังงานวันเกิดโทรมมมากกก ออกจากวิทลัย(เราอยู่หอใน) 7โมงเช้าเลยนั่งรถไป กทม.เพื่อต่อรถไปกาญฯ(ซึ่งต่อมาเพิ่งรู้ว่าตัวเองโง่มากกกที่จริงนั่งรถไปสุพรรณฯแล้วไปกาญต่อได้ เสียเงินไปเฉยๆเลย ไม่เป็นไรผิดครั้งแรกเป็นครู5555) ถึง5โมงเช้าก้อมึนๆแถวอนุเพื่อหาท่ารถไปกาญฯต่อไปจนในที่สุดก็เจอ ซื้อตั๋วในราคา110บาทได้ตั๋วแล้วก้ออุ่นใจแต่รถที่มาอ่ะคันไหนเหมือนมันมี2ท่ารถ พอเห็นข้างรถตู้เขียนกรุงเทพ-กาญฯวิ่งเข้าหารถเลยจ้า แล้วประสบการณ์หน้าแตกก็เกิดขึ้นเมื่อคนที่เค้าดูตั๋วบอกน้องๆผิดคันแล้ว (ประมาณว่าไม่ใช่ท่านี้ จ้าๆถึงกับเงิบเลยด้วยความที่ไม่รู้และบ้านนอกมาก กรุงเทพฯนี่ก้อนานๆครั้งมานี่ ) เราก้อยืนรอรถต่อไป คนก็มองเป็นธรรมดากระเป๋าสะพายที่ใหญ่เกินตัวหน้าตากระเซิงมากใส่ชุดบอลรองเท้าแตะหูคีบ เดินหาที่นั่งก้อไม่มียืนตากแดดเลย ยืนไปก้อเจอป้าที่รอรถป้าแกก้อจะกลับกาญฯ (รอดแล้วเจอคนเจ้าถิ่น) ป้าแกขึ้นรถคันไหนเราก็ตามป้าแกไปแหละ สักพักรถวิ่งมาเราคิดว่าใช่...กะตามป้าไปแต่เราได้นั่งรถก่อนป้าเลยจ้า5555 ขึ้นได้ก้อรีบวางสัมภาระก่อนหนักมากกก (ก่อนขึ้นรถอาหารเลี้ยงชีพเรามีน้ำ1ขวดแปปซี่1ขวดเล็กขนมปัง1ชิ้นซื้อที่7-11ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินข้าว...╥﹏╥) ขึ้นรถได้ก้อรายงานตัวกับเพื่อนไว้ว่ายังมีชีวิตอยู่.....เที่ยงๆที่พักที่จองไว้โทรมาก็บอกเขาไปว่ามาจากไหน และก็ให้เราลงตรง tmk สุกี้....เอาล่ะมันอยู่ตรงไหน????? งงต่อไปมันคือตรงไหนฟ่ะ...เดี๋ยวถามคนขับรถเอาล่ะกันมันอยู่ก่อนถึงท่ารถ(ที่พักเขาบอกมา) พอรถออกจากกรุงเทพเท่านั้นแหละหลับยาวเลยจ้าตื่นอีกทีถึงราชบุรีแล้ว เลยบอกเกริ่นๆคนขับไว้ คนขับบอกที่ไหนนะหนู???0คนขับก้อยังไม่รู้จักบอกลุงเพิ่งขับได้ไม่กี่วันเอง เอาแล้วไง.....แต่ป้าที่มาด้วยเป็นคนกาญฯแกบอกถึงแล้วจะบอกล่ะกัน เราก้อนั่งตื่นเต้นต่อไป5555555



**เราเล่าเรื่องเหมือนเรียงความ ต้องขออภัยมานะที่นี้